- zabuczeć
- zabuczeć {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}buczeć I {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zabuczeć — dk VIIb, zabuczećczę, zabuczećczysz, zabuczećbucz, zabuczećczał, zabuczećczeli 1. «wydać niski, przeciągły dźwięk» Głośno zabuczała syrena alarmowa. Chrząszcz zabuczał mi nad uchem. 2. pot. «głośno zapłakać» Dzieci zabuczały ze strachu … Słownik języka polskiego
buczeć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, buczećczę, buczećczy, buczećczał, buczećczeli {{/stl 8}}– zabuczeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIa {{/stl 8}}{{stl 7}} wydawać niski głos przez dłuższy czas; wydawać głos podobny do krzyku sowy : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień